"Volg je HARTleiding."

Mijn laatste blog 'W-onderwijs' eindigde ik met het liedje "Something inside so strong". Het lied stimuleerde me om nog meer mijn hart te volgen en mijn pad te bewandelen volgens mijn natuur. En dat ben ik blijven doen, want door uit te spreken of neer te schrijven hoe ik het onderwijs zag, mocht ik op gesprek gaan bij de algemene directeur van Scholengroep 24K. Zij waren heel enthousiast en boden me vanaf januari 2023 een opdracht aan in het zesde leerjaar in Freinetschool Het Reuzenhuis te Tielt. Een GO! school met een visie en omgeving die volledig aansluit bij mij. Je kan het dus al raden.... Na 4 maand lesgeven in Denderleeuw besloot ik om opnieuw te springen en deze keer naar Tielt. Het voelde alsof die school voor mij gemaakt was dus ik moest dit doen.

Ondanks het feit dat ik voelde dat opnieuw springen de juiste keuze was, viel het afscheid met de leerlingen in Denderleeuw me toch zwaar. Ik heb meerdere tranen weggepinkt en kreeg eind december tal van cadeautjes en mooie woorden. 

"Bedankt juf Anneleen voor de mooie momenten, voor je fijne woorden, voor je (levens)lessen en je complimenten. Jij hebt ons getoond wat liefde is, want wij kenden dat niet echt. Jij hebt ons getoond dat Wij-samen veel mooier en krachtiger is dan elkaar veroordelen. Jij hebt ons geleerd dat we onszelf mogen zijn en dat humor, motivatie en vertrouwen in het leven zeer belangrijk zijn. Het was niet altijd even gemakkelijk, maar het is ons gelukt, omdat we wisten dat jij er altijd voor ons zou zijn. Jij kleurde ons schooljaar. Nu ga je ons jammer genoeg verlaten, maar als iets lief je verlaat, blijft nog altijd de liefde over. Wat gaan we je missen, maar we gaan je nooit vergeten, juf Anneleen."

Ik zal deze leerlingen ook nooit vergeten en heb absoluut geen spijt dat ik 4 maand in Denderleeuw heb gewerkt. Ik heb er heel veel uit geleerd en het loslaten bracht me nog een stap dichter bij mijn ware ik.

Ik vergelijk me nooit met anderen, alleen met mezelf een jaar terug. Waar stond ik dan? Wat kan beter? Wat liep er goed? Wat liep er fout? Een jaar geleden ging ik op Valentijn mijn echtscheidingspapieren gaan tekenen en nam ik afscheid van een 15-jarig hoofdstuk. Nu volg ik met veel enthousiasme lessen improvisatie comedy en voel ik dat ik heel graag lach, dans, inspireer en op een podium sta. 

Bovendien sta ik mijn zesde week vol enthousiasme in het Reuzenhuis en is het er reuzefijn! De weken vliegen voorbij en ik voel dat ik daar echt mezelf kan zijn. Een zalige infrastructuur en omgeving, fijne leerlingen, een heel fijn team en een coördinator met een hart van goud voor jong en oud. Zalig! Ik voel me een geluksvogel en voel heel veel trots en dankbaarheid. Ik fladder op mijn fleurige pad met rups en downs en neem zelf de verantwoordelijkheid over mijn eigen gemaakte keuzes. Als ik deze levenslessen ook aan mijn leerlingen kan doorgeven en ze op mijn manier kan inspireren, dan fleur ik er dubbel en dik van op.

Ik kan het iedereen aanraden om je eigen pad te bewandelen en te luisteren naar je intuïtie. Je gevoel klopt altijd dus handel er dan ook naar. Wanneer je bijvoorbeeld maat medium hebt, moet je ook niet blijven proberen om in een small te geraken. Het zal niet lukken of als het lukt, zal vroeg of laat de stof scheuren. Laat dat dus niet gebeuren.  

We hebben niet altijd vat op wat ons overkomt, maar we kunnen wel 100% kiezen wat we doen met wat ons overkomt, in de keuzes die we maken. Deze levensles probeer ik ook mee te geven aan mijn leerlingen en ik respecteer in de keuzetijd ook hun keuzevrijheid. Ik laat ze toe om 'verkeerde keuzes' te maken en ze te laten leren uit de ervaring die dit brengt, want falen leidt tot succes en je hebt niks aan vrijheid als je ook niet de vrijheid hebt om 'fouten' te maken. Meestal oordelen we op voorhand en zeggen we de 'Zie je wel! Ik had het gezegd!'- uitspraak, maar deze uitspraak blokkeert het leer- en ontwikkelingsproces en leidt vaak tot weerstand. De 'Zie je wel!'-uitspraak heeft vaak te maken met je eigen behoefte aan gelijk willen hebben of om gezien te worden als een goede ouder/leerkracht. 

De meeste keuzes, van kleine dagdagelijkse keuzes tot grote levenskeuzes, worden meestal voor ons of voor hen beslist. Dat maakt veel volwassenen onzeker en afhankelijk. Hoe mooi zou het zijn mochten we kunnen evolueren van handleidingen naar onze eigen hartleidingen en je hart te kunnen volgen?

Binnen opvoeding en onderwijs ligt de focus vaak op wat niet kan of niet mag i.p.v. op de mogelijkheden. 'Neen'-boodschappen zijn gestuurd vanuit angst en de positieve 'doe maar zo' boodschappen zijn gestuurd vanuit een vertrouwen.

Onze maatschappij en manier van opvoeden wordt voornamelijk gestuurd door angst en er is heel weinig ruimte voor vertrouwen. Dat toont zich dan in het gedrag van de kinderen.

Ik voelde in Denderleeuw, maar zeker ook in Tielt dat heel wat kinderen lijden onder hun thuissituaties. Wanneer het niet goed gaat met de kinderen, dien je je als ouder best ook af te vragen hoe het met jezelf gaat. Meestal is er sprake van projectie.

Projectie is een veelvoorkomend aspect binnen de opvoeding. Bij projectie ken je jouw (verdrongen) verlangens, emoties,... toe aan iemand anders. Je verwacht bijvoorbeeld van je kind dat die jouw niet ingevulde verwachtingen of dromen vervult, maar de sleutel ligt bij jezelf.

Hoe meer je jezelf toestaat gelukkig te zijn, hoe gelukkiger je kinderen worden. Hoe meer jij jezelf wordt, hoe meer zij zichzelf worden. Leef en laat leven i.p.v. overleven. Is het jouw taak om je kinderen gelukkig te maken? Of dien je eerst jezelf gelukkig te maken? Wat zou je kind echt willen?

Het is niet erg om 'shit' door te geven aan je kinderen, want zij hebben ook 'mest' nodig voor hun rozen.

De essentie van dit alles is om jezelf dus de moeite waard te vinden en jezelf lief te hebben. Omdat ik deze boodschap ook wil uitdragen in het onderwijs, schreef ik een gedicht en bracht ik het op het forum tijdens de poëzieweek.

GEDICHT:

Voel je je soms bang, boos of laat je soms een traan?

Het is allemaal ok, dus laat die emoties maar vrijuit gaan.

Je hoeft jouw emoties niet te verstoppen.

Want wanneer je, je kwetsbaarheid uitspreekt, zal je het des te verder schoppen.

Nadien voel je, je vrij en verlicht.

En dan komt er beslist weer een lach op jouw gezicht.

Een lach is het beste medicijn.

Zorg er voor dat je met jezelf getrouwd zou willen zijn.

Wie je ook bent, groot, dun of klein.

Het allerbeste is gewoon jezelf te zijn.

Je kunt toch niet kiezen en het maakt dus niks uit.

Fladder door het leven, geniet, dans of zing voluit.

Je bent wie je bent.

Volg je hart en geef jezelf elke dag een compliment.

De golven van het leven kan je niet tegenhouden,

maar je kan wel van jezelf leren houden.

Daarom zeg ik tegen mezelf: 'ik hou van mij', al klinkt dat vreemd en slecht.

Maar wie van zichzelf houdt, die geeft pas echt iets kostbaars

als hij "ik hou van jou" tegen een ander zegt.

Om het zelfvertrouwen van mijn leerlingen op te krikken, laat ik ze wekelijks aan elkaar en aan zichzelf complimenten geven. Bij velen voelde dat in het begin wat onwennig aan, maar nu raken ze er stilletjes aan al meer aan gewoon en spreken ze mooie boodschappen uit naar elkaar en naar zichzelf toe. Het pad is nog niet bij iedereen even gemakkelijk, maar ik laat mijn leerlingen voelen dat ze niemand hoeven te worden, maar dat ze al iemand zijn. Mochten we allemaal met deze insteek naar elkaar kijken, dan zou de wereld plots nog zoveel mooier zijn.

Ik blijf in ieder geval mijn job met even veel passie uitvoeren en hoop een zaadje te kunnen planten bij velen. Door te leven vanuit mijn hart en met een vleugje humor te besprenkelen, zal ik me nog niet direct vervelen. Mensen vroegen me onlangs: "Bradtje, van waar haal jij al die energie? Wat pak jij hiervoor? Wat doe jij?" Ik antwoordde: "Ik doe gewoon mijn goesting." 

En doordat ik mijn goesting met goesting doe, vind ik mijn leven momenteel reuzefijn of zoals Will Tura het zegt: "Mooi, 't leven is mooi, zolang er zon, muziek en kinderen zijn." Dus speel, lach, dans alsof niemand naar je kijkt, zing je eigen stem en wees het zonnetje in jouw leven, want het duurt maar even.

HARTelijk inspirerende groet,

Werd je getriggerd? Of is mijn blog herkenbaar voor jou?

Voel je vrij om een reactie op 'Volg je HARTleiding.' te plaatsen.